O charakterze dotacji oświatowej, z punktu widzenia systemu finansów publicznych pisałem tutaj, zaś o przesłankach zwrotu dotacji oświatowej napisałem tutaj. Tym wpisem rozpocznę cykl mówiący o tym czego nie można finansować środkami z dotacji oświatowej.

O tym na co mogą być przeznaczone środki z dotacji oświatowej stanowi art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych (dalej UFZO). W przypisie tym wprowadzono zamknięty katalog wydatków, a wszystko co wykracza poza dyspozycję tegoż przepisu stanowi dotację wykorzystaną niezgodnie z przeznaczeniem w rozumieniu art. 252 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 27 lipca 2009 r. o finansach publicznych (dalej UFP). Uzupełniająco należy podkreślić, iż przed 1.01.2018 r., tj. przed dniem wejścia w życie ustawy o finansowaniu zadań oświatowych odpowiednikiem art. 35 ust. 1 UFZO był art. 90 ust. 3d ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Pierwszym przykładem wydatków które nie mogą być finansowane z dotacji oświatowej są wydatki na reklamę szkoły lub przedszkola. Z ugruntowanej linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika, iż reklama i promocja wiążą się jedynie pośrednio z nauczaniem, wychowaniem i opieką. Wydatki te służą interesom podmiotu prowadzącego, gdyż wpływają potencjalnie na wzrost liczby uczniów, co w konsekwencji może przełożyć się na wzrost przychodów z tytułu czesnego lub zwiększenie środków pochodzących z dotacji (por. wyroki NSA: z 19 marca 2014 r. sygn. akt II GSK 1858/12, z 2 kwietnia 2019 r. sygn. akt I GSK 1185/18, z 28 maja 2014 r. sygn. akt II GSK 231/13, z 10 września 2020 r. sygn. akt I GSK 209/18). Sądy administracyjne szeroko interpretują zakres wydatków na reklamę i promocję niepublicznej jednostki oświatowej, jako wydatki, które nie mogą być sfinansowane z dotacji oświatowej, a mianowicie:
• wynagrodzenie sekretarza szkoły ds. prezentacji oferty edukacyjnej (wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 czerwca 2024 r., sygn.: I SA/Ol 97/24);
• zatrudnienie specjalisty ds. rozwoju usług edukacyjnych (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 marca 2024 r., sygn.: III SA/Gl 914/23);
• wynagrodzenie dla osób rozdających ulotki reklamowe (wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 26 marca 2024 r., sygn.: I SA/Bd 73/24).

Reasumując, orzecznictwo sądów administracyjnych jest jednolite w kwestii finansowania środkami z dotacji wydatków na reklamę i promocje niepublicznej jednostki oświatowej. Wydatki te służą uczniowi jedynie pośrednio, zaś głównym beneficjentem tych wydatków jest organ prowadzący. Ponadto wydatki na reklamę i promocję placówki oświatowej należy interpretować szeroko, gdyż nie jest to tylko wykupienie reklamy lecz również zatrudnienie osób które tym się zajmują.

Dotacja wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem – czyli czego nie można sfinansować środkami z dotacji oświatowej.